Dünyada yer yuvarlağında hicran, ayrılık duygusunu en derinden yaşayan iki millet vardır. Türkler ve Portekizliler. Akdeniz’in doğusundaki Türkler ve batısındaki Portekizliler.
Türkler bu duyguyu kara parçalarında, büyük Asya’nın en doğusundan en batı ucuna Avrupa’nın içlerine kadar gerçekleştirdikleri göçlerde ki bu 8000 km’yi aşan bir mesafedir, bu hicran duygusunu, ayrılık duygusunu yaşarlarken, halen de yaşamaya devam etmektedirler, Portekizler de aynı duyguyu dünya denizlerinde gerçekleştirdikleri keşif seyahatlerinde yaşamışlardır.
O açıdan her iki milletin özellikle halk edebiyatını şarkılarını, türkülerini karşılaştırmalı olarak derinden incelemek vazife olsa gerektir. (Levent Ağaoğlu)
Siz yine de oradaki şarkıların portekiz kökenli olduğundan kuşku duyun.tarık bin zeyyad dan sonra oralardaki sarkilar arap kokenlidir.zaten o yıllarda avrupada müzik ,chanson roland( diyeyim alper tunga sagusu anlayın)bi takım trubadur gezginci halk ozani şarkiları (bkz 2 calgicinin seyahati .alfred müller ile frederik schüller) vb idi.araplarin gırtlak nameleri ,aynı orijinden oldugu icindir ki ispanya ve portekizde var.zarzuelalar, flemencolar fadolar o nedenle bizde sevilir.los paraguayoslar, los machucamboslar 1960 larda az ekmek yemedi türkiyede. Ombre gölge, el hamra. Granada, girnata klarinet..(Hikmet Saröz)
Teoman Duralı: Hicran dk 2.23
https://www.youtube.com/watch?v=cVoyXGdz4Lo
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder