"Nedendir bilinmez, kültürel düzeyde bu memleketin insanları için bir fikri tutmak dâima kuvvetli bir sofuluğu ve yanılmazlığı iddia etmekle eş anlamlı olmuştur.
Fikirlerin açıkça ve olanca çeşitliliği ile ortaya konmasını elbette anlıyor ve destekliyorum. Anlamakta zorlandığım ise bir fikirde cengâverleşmektir. Fikir adamlığı fikir zorbalığı olmasa gerektir. “Ben sizin gibi düşünmüyorum. Bence….” demek neden yeterli sayılmıyor ki? Bir fikri dinlemek, onu yenilgiye uğratmaktan daha anlamlı değil midir?
Fikirlerin açıkça ve olanca çeşitliliği ile ortaya konmasını elbette anlıyor ve destekliyorum. Anlamakta zorlandığım ise bir fikirde cengâverleşmektir. Fikir adamlığı fikir zorbalığı olmasa gerektir. “Ben sizin gibi düşünmüyorum. Bence….” demek neden yeterli sayılmıyor ki? Bir fikri dinlemek, onu yenilgiye uğratmaktan daha anlamlı değil midir?
Bir başka tuhaflık da şurada: Fikir sofuluğu, savunulan fikirlerin kişiselleştirilmesiyle atbaşı gidiyor. Neden bir fikri savunmak “iyi” veya “kötü” olmak anlamına gelsin ki?"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder