Okt. Dr. Hasan Yılmaz :
Kur’an’ı Anlamada Odak Kavramların Bilinmesinin Önemi Üzerine Analitik Bir Değerlendirme.
Atatürk Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, Sayı: 22, Erzurum, 2004
“Kur’ân’ın anlamlandırılması bağlamında kelimelerin önemiyle ilgili er-Rağıb elIsfahani (502/1108)’nin şu ifadeleri bize göre çok manidardır: “Kur’ân ilimlerinden öncelikli olarak meşgul olunması ve incelenmesi gereken ilimler, lafzî ilimlerdir.
Lafızlarla alakalı ilimler den de ilgili lafızların kök mana ve etimolojilerini tahkik etmektir. Kur’ân kelimelerinin kök manalarını bilmek bir bina inşa etmek isteyen kimse için en başta gelen araçlar olan tuğla ve kerpiç mesabesindedir. Bu lafızlarla ilgili ilim ve kök manaları bilmenin yararı sadece Kur’ân ilimlerine has değil, bütün İslami ilimlere şamildir”30.
Kur’ân’ın anlamlandırılmasında Allah, insan, iman, takva, ibadet, dua sünnetullah, İslam, adalet, ihsan, ma’ruf, akıl, kalb, el-birr, hikmet, ilim, cennet, amel-i salih, cihad, azab, nur, zulmet, fıtrat, küfür, zulüm, günah, şer, şirk, nifak, cehennem, fısk, dalalet ve benzeri kavramların çok önemli bir yeri olduğunu burada vurgulamak bir gerekliliktir.
Binaenaleyh, Kur’ân’ın sahih bir biçimde yorumlanması, anahtar kelimeler ve odak kavramlarının delalet ettiği mana içeriklerini yerli yerinde belirlemekle mümkün olacaktır.
Eğer bir cümlede yer alan kelimelerin hakiki delalet alanları doğru olarak tayin edilemezse, o takdirde ait olduğu ilgili cümleler ve siyakın da sahih bir biçimde anlaşılamayacağı aşikârdır.
Sonuç olarak, herhangi bir metnin de doğru bir biçimde anlaşılamayacağını ve yorumlanamayacağını burada ifade etmek mümkündür. Bu evrensel gerçeğin, dildeki sonsuz mu’cize ve ilahi kelam olan Kur’ân kavramları için de geçerli bir ilke olduğu hususu açıktır.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder