İl, değişik
eylemler bildiren sözcüklerin kökenidir. “İl: İlçe, İlişki, İlinti, İlgi, İle, İleri, İlerlemek, İletişim, İletmek,
İletken, İlgi, İlmek, İlik, İlişmek, İlk, İlke, El, Elli, Elçi, Elti,
Elverişli, Elvermek, Elemek, Ellemek, Elek, Eleştiri” İsmet Zeki
Eyuboğlu, Türk Dilinin Etimoloji Sözlüğü, Sosyal Yayınlar, İstanbul 1995, ss. 226-230,
342-344,
“Süper
güçler arasındaki ilişkileri “tam” anlamak, bunlar üzerinden vazgeçilmez
ilişkiler/bağlar örmek sizi süper güç yapabilir mi? Adı geçen her ülke ve
birbirlerini boğan/tutan bağları için daha yüzlerce örnek verebilirim. Biz
nerede duracağız? Kimi zaman o ağları çekelim.. Kimi zaman da çözelim...Ama
önce (b)ağları görmeyi öğrenelim. Süper güç olmak için süper güç şartlarını
yerine getirin, sakıncası yok.. Ama süper güçler arasındaki bağları da tutun, o
da sizi süper güç yapar...Süper değil mi?” http://www.yenisafak.com/yazarlar/alisaydam/bir-deli-bir-kuyuya-bir-tas-atarmis-2037601
“Eski Türkler
devlet mefhumunu “İl” (el) kelimesi ile ifade etmişlerdir. İl’in hakiki manası
teşkilatlanmış siyasi camia ve devlettir.Bütün Türk lehçelerinde il kelimesinin
doğrudan doğruya veya zımnen ilgi, bağ, iyi münasebet, rabıta, manalarını
içerdiği örneklerden anlaşılmaktadır. Bu bağ, rabıta, münasebet manalarındaki
kelime (il), bir insan kütlesine tatbik olunduğu zaman ancak "bağlanmış
(teşkilatlanmış) halk, teşkilatlanmış millet" manasını ifade edebilir.
Teşkilatlanmış halkın hukuki ismi ise "devlet" dir. Sadri Maksudi Arsal, Türk Tarihi ve Hukuk, ss.259-260, Ankara Türk Tarih
Kurumu, 2014.
İlk ve Orta Zamanlarda Türklerde Devlet, Ülke ve Millet Fikri / Selim Karakaş https://www.tarihtarih.com/?Syf=26&Syz=367497&/%C4%B0lk-ve-Orta-Zamanlarda-T%C3%BCrklerde-Devlet,-%C3%9Clke-ve-Millet-Fikri-/-Selim-Karaka%C5%9F-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder