Yabancılaşmaya Direnenler- 1: Oğuz Atay

"Seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırdım." "Seni görmek istiyordum kısacası. İnsan görmekle bile bazı şeylerin ağırlığına dayanabilir, avunabilir, hayal kurmağa devam edebilir. Sen anlamazsın tabii. Anlamak için insanın bazı eksik yönleri olmalı." "Bazılarımız şiirlere, şarkılara, filmlere, kitaplara tutunuyor. Sanırım artık insan, tutunamıyor insana." "Beni anlamıyorlardı. Zarar yok. Zaten beni, daha kimler anlamadı."Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok." "İlk yalanı söyledikten sonra bir daha konuşmamalı insan." "Kendimle konuşurken bile onun hoşuna gitmeye çalışıyordum." "Herkesin istediği gibi yaşadığı uzak bir ülkenin özlemini duyuyorum." "Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. " "Hep geçer diyorlar ya Olric. Sence geçer mi? Geçer elbet efendim; bazısı teğet geçer, bazısı deler geçer, bazısı deşer geçer, bazısı parçalar geçer. Ama mutlaka geçer." "Seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırdım." "Çünkü sevmek yarıda kalan bir kitaba devam etmek kadar kolay bir iş değildi." "Oysa bizim bütün güzeIIiğimiz, yaşadıkIarımızIa düşündükIerimiz arasındaki acıkIı çeIişkinin yansımaIarından ibaretti." "Hayatı daha ne kadar ıskalayacağız Olric? Oklarımız bitene kadar efendim.”