31 Mart 2018 Cumartesi

www.etymonline.com

Eurasia (n.)
1881, from Euro- + Asia. First record of it in any language seems to be in H. Reusche's "Handbuch der Geographie" (1858), but see Eurasian. Related: Eurasiatic (1863).

Byzantine (adj.)
pertaining to Byzantium (q.v., original name of Constantinople, modern Istanbul), 1770, from Late Latin Byzantinus; originally used of the style of art and architecture developed there 4c.-5c. C.E.; later in reference to the complex, devious, and intriguing character of the royal court of Constantinople (1937). As a noun from 1770. Byzantian is from 1610s.

Byzantium
ancient Greek settlement in Thrace on the European side of the Bosphorus, said to be named for its 7c. B.C.E. founder, Byzas of Megara. A place of little consequence until 330 C.E., when Constantine the Great re-founded it and made it his capital (see Constantinople).

Middle East (n.)
1899; never defined in a generally accepted way. Early use with reference to British India. Hence Middle-Eastern (1903).

heartland (n.)
also heart-land, 1904, first recorded in geo-political writings of English geographer H.J. MacKinder (1861-1947), from heart (n.) in figurative sense "center, core" + land (n.).


China (n.)
Asian country name, 1550s (earliest European usage is in Italian, by Marco Polo),  of uncertain origin, probably ultimately from Sanskrit Cina-s "the Chinese," perhaps from Qin dynasty, which ruled 3c. B.C.E. Latinized as Sina, hence Sinologist. The Chinese word for the country is Chung-kuo (Wade-Giles), Zhongguo (Pinyin).


India
"the Indian subcontinent, central Asia south of the Himalayas," formerly sometimes used generally for "Asia;" since 1947 specifically in reference to the Republic of India, Old English India, Indea, from Latin India, from Greek India "region of the Indus River," later used of the region beyond it, from Indos "Indus River," also "an Indian," from Old Persian Hindu, the name for the province of Sind, from Sanskrit sindhu "river."

The more common Middle English form was Ynde or Inde, from Old French (hence Indies). The form India began to prevail again in English from 16c., perhaps under Spanish or Portuguese influence.


Indian (adj., n.)
"inhabit of India or South Asia; pertaining to India," c. 1300 (noun and adjective), from Late Latin indianus, from India (see India). Applied to the aboriginal native inhabitants of the Americas from at least 1553 as a noun (1610s as an adjective), reflecting Spanish and Portuguese use, on the mistaken notion that America was the eastern end of Asia (it was also used occasionally 18c.-19c. of inhabitants of the Philippines and indigenous peoples of Australia and New Zealand. The Old English adjective was Indisc, and Indish (adj.) was common in 16c.

Red Indian, to distinguish the native Americans from inhabitants of India, is first attested 1831 in British English (Carlyle) but was not commonly used in North America. More than 500 modern phrases include Indian, most of them U.S. and most impugning honesty or intelligence, such as Indian gift:

An Indian gift is a proverbial expression, signifying a present for which an equivalent return is expected. [Thomas Hutchinson, "History of Massachusetts Bay," 1765]
Hence Indian giver "one who gives a gift and then asks for it back" (1848). Indian elephant is from c. 1600; Indian corn is from 1620s; to walk Indian file is from 1758. Indian club is from 1824 as a weapon, 1825 as exercise equipment (clubs were noted noted in Lewis & Clark, etc., as characteristic weapons of native warriors in the American West). Indian-head (adj.) in reference to U.S. copper pennies with a portrait of an Indian in profile, from 1862.


Eurasian (adj.)
1844, from Euro- + Asian. Originally of children of British-East Indian marriages; meaning "of Europe and Asia considered as one continent" is from 1868. As a noun from 1845.

turkey (n.)

1540s, originally "guinea fowl" (Numida meleagris), a bird imported from Madagascar via Turkey, and called guinea fowl when brought by Portuguese traders from West Africa. The larger North American bird (Meleagris gallopavo) was domesticated by the Aztecs, introduced to Spain by conquistadors (1523) and thence to wider Europe. The word turkey first was applied to it in English 1550s because it was identified with or treated as a species of the guinea fowl, and/or because it got to the rest of Europe from Spain by way of North Africa, then under Ottoman (Turkish) rule. Indian corn was originally turkey corn or turkey wheat in English for the same reason.

The Turkish name for it is hindi, literally "Indian," probably influenced by Middle French dinde (c. 1600, contracted from poulet d'inde, literally "chicken from India," Modern French dindon), based on the then-common misconception that the New World was eastern Asia.

After the two birds were distinguished and the names differentiated, turkey was erroneously retained for the American bird, instead of the African. From the same imperfect knowledge and confusion Melagris, the ancient name of the African fowl, was unfortunately adopted by Linnæus as the generic name of the American bird. [OED]

The New World bird itself reputedly reached England by 1524 at the earliest estimate, though a date in the 1530s seems more likely. The wild turkey, the North American form of the bird, was so called from 1610s. By 1575, turkey was becoming the usual main course at an English Christmas. Meaning "inferior show, failure," is 1927 in show business slang, probably from the bird's reputation for stupidity. Meaning "stupid, ineffectual person" is recorded from 1951. Turkey shoot "something easy" is World War II-era, in reference to marksmanship contests where turkeys were tied behind a log with their heads showing as targets. To talk turkey (1824) supposedly comes from an old tale of a Yankee attempting to swindle an Indian in dividing up a turkey and a buzzard as food.


Turkey
country name, late 14c., from Medieval Latin Turchia, from Turcus (see Turk) + -ia.

Africa (n.)
Latin Africa (terra) "African land, Libya, the Carthaginian territory, the province of Africa; Africa as a continent," fem. of adjective Africus, from Afer "an African," a word of uncertain origin. The Latin word originally was used only in reference to the region around modern Tunisia; it gradually was extended to the whole continent. Derivation from a Phoenician cognate of Arabic afar "dust, earth" is tempting. The Middle English word was Affrike.

America
1507, "the western hemisphere, North and South America," in Cartographer Martin Waldseemüller's treatise "Cosmographiae Introductio," from Modern Latin Americanus, after Amerigo Vespucci (1454-1512) who made two trips to the New World as a navigator and claimed to have discovered it. His published works put forward the idea that it was a new continent, and he was first to call it Novus Mundus "New World." Amerigo is more easily Latinized than Vespucci (Latin Vesputius, which might have yielded place-name Vesputia). The sense in English naturally was restricted toward the British colonies, then the United States.

The man's name Amerigo is Germanic, said to derive from Gothic Amalrich, literally "work-ruler." The Old English form of the name has come down as surnames Emmerich, Emery, etc. The Italian fem. form merged into Amelia.

Colloquial pronunciation "Ameri-kay," not uncommon 19c., goes back to at least 1643 and a poem that rhymed the word with away. Amerika "U.S. society viewed as racist, fascist, oppressive, etc." is attested from 1969; the spelling is German but may also suggest the KKK.

It is a thousand pities that the puny witticisms of a few professional objectors should have the power to prevent, even for a year, the adoption of a name for our country. At present we have, clearly, none. There should be no hesitation about "Appalachia." In the first place, it is distinctive. "America" is not, and can never be made so. We may legislate as much as we please, and assume for our country whatever name we think right — but to use it will be no name, to any purpose for which a name is needed, unless we can take it away from the regions which employ it at present. South America is "America," and will insist upon remaining so. [Edgar Allan Poe, 1846]
FREDONIA, FREDONIAN, FREDE, FREDISH, &c. &c.
These extraordinary words, which have been deservedly ridiculed here as well as in England, were proposed sometime ago, and countenanced by two or three individuals, as names for the territory and people of the United States. The general term American is now commonly understood (at least in all places where the English language is spoken,) to mean an inhabitant of the United States; and is so employed, except where unusual precision of language is required. [Pickering, 1816]


Levant
"Mediterranean lands east of Italy," especially the coastal region and islands of Asia Minor, Syria, and Lebanon, late 15c., from Middle French levant "the Orient" (12c.), from present participle of lever "to rise" (from Latin levare "to raise," from PIE root *legwh- "not heavy, having little weight"). So called because the region was (from Western Europe) in the direction of sunrise. Related: Levanter.


Asia
c. 1300, from Latin Asia, from Greek Asia, speculated to be from Akkadian asu "to go out, to rise," in reference to the sun, thus "the land of the sunrise." Used by the early Greeks of what later was known as Asia Minor; by Pliny of the whole continent.

Anatolia
ancient name of Asia Minor, from Medieval Latin Anatolia, from Greek anatole "the east," originally "sunrise" (which of course happens in the east), literally "a rising above (the horizon)," from anatellein "to rise," from ana "up" (see ana-) + tellein "to accomplish, perform." Related: Anatolian.


25 Mart 2018 Pazar

GÜNÜN KÖŞE YAZILARINDAN SEÇKİ... 25 Mart 2018


GÜNÜN KÖŞE YAZILARINDAN SEÇKİ

“İlk düşünürümüz Bilge Tonyukuk’a (646-726) minnetle”

25 Mart 2018

“Son seyahatimde öğrendim ki; Kaymakamlığın ve Belediye’nin öncülüğünde Göreleliler de bu harekata katılmışlar, hem de yerelliklerini öne çıkararak.
Malumunuz, özellikle Giresun ve Ordu’da fındık neredeyse tek ticari metadır, vazgeçilmez bir değerdir.
Göreleliler de dayanışma içinde kendi aralarında para toplayarak imal ettirdikleri seksen bin poşet/torba kavrulmuş iç fındığı cephede çarpışan askerlere ulaştırmışlar.
Ulaştırmışlar, çünkü sosyal medya yoluyla bizzat cephede bulunan askerlerden geri dönüşler almışlar.
Görele’nin başlattığı bu tavır daha sonra başka ilçelerinde devreye giresiyle büyük bir kampanyaya dönüşmüş.
Konjonktürel ve hatta basit görülebilecek bu hareket, aslında derin ve büyük bir hakikate işaret etmektedir.
Küreselcilerin Türkiye’yi parçalamak için alt değerleri kaşımaları Türkiye’yi zayıflatmamış;
Aksine yerel değerlerin öne çıkması bütün Türkiye sathının sahiplenilmesine ve değerli hale gelmesine vesile olmuştur.
Sevindirici olan yükselen bu yerel değerler bağlılıklarını ve takipçilerini içe kapatmamış;
15 Temmuz ve devamında gerçekleşen Fırat Kalkanı ve Zeytin Dalı Operasyonları vesilesiyle de gördüğümüz gibi alt değerlerin Türkiyeli olmak üst değerinde birleşmesine neden olmuştur.
Bu durumda siyasete ve sosyolojiye düşen bu olguyu iyi okuyup, korumaktır, güçlendirmektir.”. http://www.aksam.com.tr/yazarlar/huseyin-besli/evrenselden-yerele-c2/haber-719990
“Tarihsel süreç göz önüne alınırsa Türklerin özellikle Yavuz Sultan Selim’den sonraki siyasal tutumu ve bunun Osmanlı’ya kazandırdığı yeni görünüm, yaklaşık 400 yıl devam etmiştir. Bu olgunun tekrar edilme ihtimali bugün Türkiye’nin karşısına İslam dünyasından iç cepheler dikilmesi girişimini başlatmıştır. 
Oysa Türkiye tüm tarihini daha eleştirel tarzda ele almaktadır. Dünün dünde kaldığının bilincindedir. Fakat Özal ile başlayan “İslam’ı asrın idrakine söyletme” cehdinin son yıllarda daha bir sistemli hale gelmesi ve bunun beklenenden çok hızlı ve aşırı etkili olması, Türkiye ile topyekûn bir rekabeti giderek kurumsallaştırmaktadır. Türkiye’nin dönüştürme gücünün teyidi anlamındaki bütün bu gelişmeler, oldukça verimli geçecek süreçleri yaşayacağımızın da garantisi olarak görülmelidir. “. http://www.gunes.com/yazarlar/omer-ozkaya/turkiye-ile-topyekun-rekabet-2-860827





Ancak bölgede sadece ezberleri değil dengeleri de bozan Türkiye karşısında bu saatten sonra ABD'nin tutunacak fazla dalı kalmadı.
Gücü azalan ABD, savunma hattını İsrail ve Suudi Arabistan'a doğru daha da geriye çekme hazırlığı içinde.
Çünkü ABD, Türkiye'nin 'yeni coğrafyası' olan 'Kuzey Irak ile Kuzey Suriye'de bundan sonra barınamayacağının farkında.
Hatta bırakın bu bölgeleri, ABD'nin 2003'ten bu yana işgal ve askeri harekâtlarını organize ettiği Katar da bile tutunması zorlaşıyor.
Daha şimdiden Arap medyasında "Türkiye, ABD yerine Katar'a yerleşiyor. ABD Merkez Komutanlığı CENTCOM, 2003'ten bu yana ana karargâh olarak kullandığı Katar'daki El Udaid Üssü'nü bırakıp Umman, BAE veya Suudi Arabistan'a yerleşecek.
Yerine ise Türk askerleri gelecek" şeklinde haber analizlerden geçilmiyor. Bu nedenle Pentagon'un şu anki stratejisi, 'Afrin'i alan Türklerin Menbiç'i de almasına müsaade edilmemesi' şeklinde.
Zira Menbiç düşünce Fırat'ın doğusunda tutunamayacaklarını iyi biliyorlar.
Fakat korkunun ecele faydası yok.
Onlar da ataları gibi eninde sonunda çekip gidecek.”.
https://www.sabah.com.tr/yazarlar/bercan-tutar/2018/03/25/ypg-tukendi-abd-iyice-koseye-sikisti

“Kitapta Türkler'in İslamiyet'e girişini, genel tartışmaların uzağında tarihi olayları eğip bükmeden, tarihte intikam veya rekabet sahası yaratmadan anlatılıyor.
Tufan Gündüz eserinde Türkler'in Müslüman olmasının birkaç asra dayandığını ve birçok Türk boyunun Araplar'ı hiç görmeden diğer Türk boylarının tesiriyle Müslüman olduğunu anlatıyor.
Eserde kılıç zoruyla Müslüman olmak iddiası, bir kurgudan ibaret olduğu ve Türkler ile İslamlığı birbirine yakıştırmamaktan kaynaklandığı neticesine varılıyor.
Yazar, Türkler'in İslam ile müşerref olması onlara yeni bir dinamizm kazandırdığı ve Gazneli Mahmutlar, Alparslanlar, Süleyman Şah, Osman Gaziler, Nurettin Zengiler, Kılıç Arslanlar, Fatihler, Timurlar, Kanuniler'in sadece birer Türk hakanı olmakla kalmadığını, İslam'ın sesini en uzak diyarlara kadar taşıdıklarını ifade ediyor. Türkler'in İslâmiyeti benimsemesi tarih nehrinin yeni yataklarını meydana çıkarmış ve İslamiyet Türkler'le Balkanlar'a ve Orta Avrupa'ya yayılmıştır.”. https://www.sabah.com.tr/yazarlar/erhan-afyoncu/2018/03/25/nasil-musluman-olduk
Bu şekilde zâhirde oluşan keşmekeş manevî otoritesi olmayan bazı heveskârların hasbelkader şeyhlik makamına oturmalarını sağladı. Manevi denetimi her zaman mahfuzsa da maddi olarak denetimi yapılamayan birçok yapı ortaya çıktı. Kimisi dernek, kimisi vakıf kurarak, kimisi eski bir dergâhı kiralayarak başına müdür olan kimseler kendilerini şeyh oldum zannettiler. Lider olma sevdasındaki, şöhret peşindeki, menfaatperest, megaloman kimseler tahakkuk libası giymemiş muallak rüyalarla makâm-ı hilâfet iddia ettiler. Son bâkiyelerden bazı yaşlı şeyhleri kendilerine bunlarla hilâfet vermeye zorladılar. Alamadıkları şeyhleri hemen terk edip başka zatlara yanaştılar. Hatta tehdit dahi ettiler. Bunların iştahla istediklerini verenler de oldu maalesef. Lakin şunu bilmiyorlar ki o aldıkları kağıt parçası ancak manevi âlemden hal giydirilerek mühürlenir. Ne ilim sahibi, ne hal sahibi ve ne de tasarruf sahibi bu kimselerin Hak sohbeti yapma kudretleri yoktur. Keşf ve nazar sahibi değillerdir. Bu yüzden etraflarına topladıkları kimseleri sadece şeklî bazı şeylerle bağlamaya çalışırlar. Abartılı kıyafetler, abartılı merasimlerle örülü bir sosyal grup lideridirler, hepsi bu. İlâhî okutarak vakti doldururlar. Güfteyi anlamazlar. İşin hakikatinde din sosyolojisi ilmi konusudurlar, tasavvuf ilmi konusu değillerdir. Karizmaya ihtiyaçları olduğundan kendinden yaşça büyük insanlara dahi utanmadan el öptürerek hava atarlar. Kimisi uzay mekiği Challenger’ı ben düşürdüm der. Kimisi beklenen Mehdi benim der. Maşallah her şeyi yaparlar ama bir seyr-i süluk yaptıramazlar. Sonra bunlara tarikat derler. Hadi ordan… Yemin ederim size, bunların hiçbirisi ne Kur’ân’ı, ne Fususu’l-Hikem’i, ne Mesnevi’yi açıklayabilecek kudrette kimselerdir. Çoğu doğru düzgün dini ilim de tahsil etmemiştir. Elham’ı dahi doğru okuyamazlar. Oysa tahakkuk ilmi medresenin devamıdır. Bütün büyük evliyaullah medreseden mezun olduktan sonra ilerleyenler arasından çıkmıştır. Yaklaşık bir yıl evvel yine köşemde “Tasavvuf Erbabı da Kendini Hesaba Çekmeli” diye üst üste iki hafta yazmıştım (Bkz. Şafak Yazıları, Sufi Yay. s.60-67). Fakat bugünlerde medyaya yansıyan bazı komediler ışığında o muhteşem Tasavvuf Yolunun içini boşaltan bu sözümona şeyhlere yeniden dikkat çekmemiz vacip oldu. Aslında Şeyhler dememek lazım, Müteşeyyihler demek daha doğru. Yani Şeyh adını kullanan müsveddeler… Tasavvuf düşmanları bu hokkabazları çok seviyor. İç sebepler daha önemli dememiş miydim? Alın bir tane daha. Zira bunların verdiği zararı hiçbir tasavvuf karşıtı veremez. Tasavvuf câmiası kendi kapısının önünü temizlemeli.”. https://www.yenisafak.com/yazarlar/mahmuderolkilic/tasavvufun-icini-bosaltan-seyhler-2044990



24 Mart 2018 Cumartesi

turk-muslumanligi-fikriyati-ve-maturidi-algisinin-donusumu

batı'da yesevîlik çalışmaları yassawı studıes in west -


DEVIN A. DEWEESE Professor, Department of Central Eurasian Studies



PDF]batı'da yesevîlik çalışmaları yassawı studıes in west - Türk Kültürü ve ...

www.hbvdergisi.gazi.edu.tr/index.php/TKHBVD/article/viewFile/189/182
yazan: N Hasan - ‎2012 - ‎Alıntılanma sayısı: 3 - ‎İlgili makaleler
CUNBUR, Müjgan (1997): Anadolu'nun Bütünleşmesinde Ahmed-i Yesevî'nin Yeri,. Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları, Ankara 1997. ÇAĞATAY Tahir Şakir (1939): Türkistan Milli Mefkûresi ve Ali Şir Nevai. Berlin. DEMİDOV S.M. (1978): Sufizm v Turkmenii (evolutsiya i perejitki), Aşhabad.DEWEESE Devin (1990): ...


Türk Sufiliğine Bakışlar: Türkiye'de Tarihin Saptırılması Sürecinde

https://books.google.com.tr/books?isbn=9750513177
Konumuzla, yani Ahmed-i Yesevî'nin ve tarikatının dinî ve tasavvufî kimliği ve Türk tasavvuf tarihindeki yeri konusunda asıl Devin DeWeese'nin çalışmalarından söz etmek zarureti vardır. Orta Asya'da İslâm'ın yayılışı konusunda tanınmış bir uzman ve bu konuda önemli bir kitabın da yazarı olan DeWeese'nin,5 1994 ve ...

23 Mart 2018 Cuma

GÜNÜN KÖŞE YAZILARINDAN SEÇKİ 23 Mart 2018


GÜNÜN KÖŞE YAZILARINDAN SEÇKİ

“İlk düşünürümüz Bilge Tonyukuk’a (646-726) minnetle”

23 Mart 2018

“ABD, terör örgütünü Türkiye’ye karşı çok büyük bir savaşa hazırlarken suçüstü yakalandı. Türkiye, Fırat Kalkanı Harekatı ve Zeytin Dalı operasyonlarını başlatarak ABD’nin bu hazırlıklarını erkenden boşa çıkarmayı bildi. Fakat, bu operasyonların Menbiç ve Fırat’ın doğusuna doğru uzaması şartıyla…
Türkiye’yi güney sınırlarından tehdit eden terör örgütü PKK/PYD değil, aksine bu güce hamilik yapan doğrudan Pentagon’un kendisidir. ABD, 1. Körfez Harekatı sürecinde Irak’ın kuzeyinde nasıl bir politika izlediyse bugün de Suriye’nin kuzeyinde aynı şeyi yapmaktadır. Bu nedenle Türkiye, ABD’nin Menbiç başta olmak üzere bir an önce Suriye’nin bütününden çıkması yönünde söylem geliştirmeli ve bu yönde politika izlemelidir.”. http://www.aksam.com.tr/yazarlar/kurtulus-tayiz/abd-afrinde-sucustu-yakalandi/haber-719372





Savunma Sanayii Müsteşarı Dr. İsmail Demir'in fikir babası olduğu ve dün itibarıyla hayat bulan EDYEP programı, bu alanda çalışmak isteyen firmalarımızın kabiliyet envanterini çıkarmak, endüstriyel yetkinlikleri teyit edilenleri destekleme amacı taşıyor.
Ancak bu sayede sektörün gelişimi sağlanacak ve şu anda 5 milyar $ hacmiyle sınırlı sektör, 25 milyar $'lık büyüklüğe ulaşacak. Böylece de Fırat Kalkanı ve Afrin gibi zaferlerin silahlarımühimmatları oluşacak.
Dün toplantı öncesi sektörün önde gelenleriyle sohbette bir dost; "mühimmat sanayii doğuyor" dedi. Bu, bana göre son derece önemli bir merhaleye işaret ediyor. Her ne kadar sektörleşmeden bahsetmesek dahi, mühimmat ticareti düzeyine gelen olgu, yakın gelecekte yerini "sanayinin alt sektörüne" dönüşecek.”.  https://www.sabah.com.tr/yazarlar/oguz/2018/03/23/muhimmat-sanayimiz
“Ekonomi yönetimimiz ve Cumhurbaşkanlığı ekonomi başdanışmanlarımıza yazının hemen başında bir çağrıda bulunmak istiyorum: "Türkiye Ekonomisi sinsi bir operasyonla 'stagflasyon' tuzağına çekiliyor." “. https://www.sabah.com.tr/yazarlar/kerem-alkin/2018/03/23/piyasa-stagflasyon-tuzaginin-farkinda-mi


Kültürümüzde Kenevir

  • Çıt çıt çıt çıt çedene de
    Sar bedeni bedene
    Dünya dolu yar olsa da
    Alacağım bir tane

    Ekin ektim çöllere de
    Yoldurmadım ellere
    Onbeşinde yar sevdim de
    Sevdirmedim ellere

    Çıt çıt çıt çıt çedene de
    Sar bedeni bedene
    Dünya dolu yar olsa da
    Alacağım bir tane

    Ekin ektim gül bitti de
    Dalında bülbül öttü
    Öymeyeydin a bülbül de
    Yarim elimden gitti

    Çıt çıt çıt çıt çedene de
    Sar bedeni bedene
    Dünya dolu yar olsa da
    Alacağım bir tane

    Ekin ektim bitecek de
    Sevdan bana yetecek
    İkimizin sevdası da
    Ölene dek gidecek

    Çıt çıt çıt çıt çedene de
    Sar bedeni bedene
    Dünya dolu yar olsa da
    Alacağım bir tane
  • Mehmet Özdiş

  • Akdağmadeni

Türkiye Nasıl Kurtarılabilir, Prens Sabahattin. 1916

Türkiye Nasıl Kurtarılabilir, Prens Sabahattin. 1916



Sabahaddin
Türkiye Nasıl Kurtarılabilir? Meslek-i İçtimai ve Programı

22 Mart 2018 Perşembe

Daryuş Şayegan. 22.03.2018


Yaralı Bilinç ve Batı Karşısında Asya kitaplarının yazarı İranlı feylesof Daryuş Şayegan bugün hayata gözlerini yumdu... Rabbim rahmet eylesin...
 

21 Mart 2018 Çarşamba

GÜNÜN KÖŞE YAZILARINDAN SEÇKİ 22 Mart 2018


GÜNÜN KÖŞE YAZILARINDAN SEÇKİ

“İlk düşünürümüz Bilge Tonyukuk’a (646-726) minnetle”

22 Mart 2018




“Bugün İslam dünyasının yüzünü Türkiye’ye döndüğünü gösteren birçok veri vardır. Eskiden İslam ülkeleri çoğunlukla Suudi Arabistan ve İran’a bakarak, İslami yaşayışlarını tanzim eder, İslam ülkelerinin sosyo-kültürel dokusunda ve sosyo-dinsel yapısında bu iki ülkenin derin izleri olurdu.
Bugün artık Türkiye'nin İslam ülkelerinin sosyo-kültürel ve sosyo-dinsel yapılarını belirleme gücü daha da artmıştır. Sadece bu değil, Türkiye'nin siyasal, ekonomik ve kültürel yelpazesi İslam dünyasına daha fazla yansımaktadır ve Türkiye artık İslam ülkeleri için giderek artan oranda bir cazibe ve esinlenme merkezidir.
Çağın ruhunu, kültürünü ve konseptini, kendi ruh, kültür ve konseptine katarak yeni bir sentez oluşturabilen Türkiye olgusu bugün Sayın Cumhurbaşkanı’nın liderliğinde çok önemli bir konum elde etmiştir. Bu konumu daha da geliştirmek ve daha da gıpta edilir hale getirmek, Türkiye’ye küresel anlamda rekabet üstünlüğü sağlayacaktır. Daha önce defalarca tespit ettiğimiz gibi, AK Parti hükümetleri ve Sayın Erdoğan'ın liderliği, radikal-ortodoks bir İslam'ı değil, makul ve Kur'an-ı Kerim sınırları içinde kabul edilecek, asrın idrakine ters düşmeyecek bir İslam konseptini önemli oranda koruyabilmiştir.
Görülen odur ki; İslam dünyası şekilden, kılık-kıyafetten öze doğru bir yolculuğa hazırlanmaktadır. Bu yol, Yesevi’lerin, Maturidi’lerin, Yunus Emre’lerin, Hacı Bayram’ların, Hacı Bektaşi Veliler’in, Mevlana’ların, akıl, bilim ve üstün idrakin yoludur. Bu yol Türkiye’ye, çağdaş dünyanın kültürel, manevi ve kadim değerlerini sentezleyen ve geniş yelpazeye yerleştiren bir fikrî önder statüsü kazandıracaktır.” http://www.gunes.com/yazarlar/omer-ozkaya/turkiye-ile-topyekun-rekabet-1-860144










Amerika ile aldatma dönemi bitmiştir. Avrupa ile aldatma dönemi bitmiştir. Çözüm süreci diye PKK ile aldatma dönemi bitmiştir. Suriye’de koalisyon dönemi bitmiştir, Suriye üzerinden Türkiye’ye komplo kurma dönemi bitmiştir. Stratejik hedefimiz Akdeniz’den İran’a uzanan kuşaktır.”.  https://www.yenisafak.com/yazarlar/ibrahimkaragul/afrinde-pkk-degil-amerika-yenildi-bizim-icin-zafer-onlar-icin-bozgun-devam-edecek-2044952

İLİŞKİLER DÜZELMEYECEK BAŞIMIZIN ÇARESİNE BAKALIM
İşte tüm bu nedenlerle, başta PKK sorunu olmak üzere, kimse ABD ile ilişkilerin düzelmesini beklemesin. Zira rasyonel değiller, akılla hareket etmiyorlar. Kararları ‘İsa-Mesih ne der’ diye düşünerek alıyorlar. Yani teopolitik hareket ediyorlar. ABD (Hıristiyan) ‘şeriat devleti’ olmaya doğru gidiyor anlayacağınız!
Bu yüzden kendi başımızın çaresine bakmalıyız. Ne kadar güçlü devlet olursak, o kadar kendimizi koruruz. Başka çaremiz yok.”. https://www.yenisafak.com/yazarlar/kemalozturk/abd-ile-iliskiler-neden-duzelmez-2044943

Toparlayalım; manzarada Rusya’yı sıkıştıran; ama İran ve Türkiye ile yakın duran Britanya ile Rusya; ama daha ağırlıklı ve öncelikli olarak İran’ı sıkıştıran ve Türkiye ile geçimsiz bir ABD var. Buradan yeni bir ittifak diziliminin türeyeceğini ve Türkiye-Rusya ve İran arasındaki ortak strateji geliştiren zeminleri ortadan kaldıracağını iddia etmek biraz da sindirilmemiş, aceleci bir değerlendirmenin ürünü olsa gerekir. Yalta sonrası ve onun yerini alabilecek bir dünya paylaşım ve işbölümünün daha bir hayli uzağındayız.”. https://www.yenisafak.com/yazarlar/suleymanseyfiogun/yeni-ittifak-dizilimleri-2-2044951