4717 Kanı ol ölüg tirgürügli kişi,ölümke tutuğ boldı âhır işi
Ölüleri dirilten insan nerede; o da nihayet ölümün esiri olmuştur.
4718 Kanı ol kişide üdürmiş talu, kokuz kaldı dünyâ irildi tolu
insanlar arasında seçilmiş olan o iyi zât nerede; dünya onsuz boş kaldı, bir tarafı eksildi.
4719 Ölüm tuttı eltti bu samışlarığ, sinimü kodur kör ay kılkı arığ
Bu saydıklarımın hepsini ölüm yakaladı ve götürdü; ey temiz kalpli insan, senimi burada bırakacaktır.
4720 Bu yaŋlığturur bu ajun öŋdisi, kerek öŋdisi tut kerek tüŋdisi
Bu dünyanın kanunu böyledir; ister buna göre hareket et, ister aksi yolu tut.
4721 Baka körgil emdi yağız yer koyı, ne yaŋlığ kişi kirdi tolmaz oyı
Dikkat et, imdi bu kara toprak altına ne çeşit insanlar girmiştir; onun çukuru hâlâ dolmamıştır.
4722 Açıp körse erdiŋ kara yer katın, ne üdrüm talular yatur ınçıkın
Kara toprağın altını bir az açıp baksa idin, orada ne kadar seçkin ve iyi insanların cesetlerini görürdün.
4723 Ne begler yaturlar kara yer bolup, ne bilge bügü sızdı yerde ölüp
Ne beyler kara toprak olmuş, yatarlar; ne âlim ve hakimler ölüp, toprağa karışmışlardır.
4724 Begin kulda adra bilümez özüm, çığayığ bayında seçümez közüm
Ben orada beyi kuldan seçemiyorum; gözüm fakiri zenginden ayırt edemiyor.
4725 Neçe kür küvezler bir ig iglemez, kara yerke kirdi kanı tepremez
Hayatlarında hiç bir hastalık görmeyen ne kadar cesur ve mağrur insanlar kara toprak altına girdiler;
kımıldanmağa mecalleri yok.
4726 Bu yaŋlığ kişiler töşendi yerig, ya senmü kalır sen ya menmü tirig
Bütün bu insanlar toprağı döşendiler; burada senin ile benmi diri kalacağız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder