28 Ekim 2019 Pazartesi

TONYUKUK YAZITI’NDA TÜRK BUDUN (TÜRK HALKI)



Türk budun ara yaraklığ yağığ yeltürmedim, tögünlüg atığ yügürtmedim. 

Türk halkı arasında silâhlı düşmanı koşturmadım, damgalı atı koşturmadım.

Bilge Tonyukuk Yazıtı
İkinci Taş, Doğu Yüzü, Satır 4



TONYUKUK YAZITI ile ilgili görsel sonucu


720 yılında Göktürk Devletinde Tonyukuk Yazıtında ilk kez dile getirilen Türk Budun kavramı, Karahanlılar Hanedanı devrinde Kutadgu Bilig ve Divanı Lugat it Türk eserlerinde yinelenmiş devam eden Hanedanlar devirlerinde ise yok sayılmıştır. 

29 Ekim 1923 tarihinde ise sözkonusu kavram Cumhuriyet yönetimi ile kalıcı bir kimliğe kavuşturulmuştur.

Hazin olan o dur ki ilk kez 1300 yıl önce taşa kazınan Türk halkı ancak 1923 yılında kimliğine kavuşmuştur ki henüz daha 100.yılını tamamlamamıştır.

Türk Halkını yok sayanlar Hak katında da yer bulamayacaklardır.

GÖKTÜRK DEVLETİ'NDEN 
TÜRKİYE CUMHURİYETİ'NE.
ŞEN OLASIN TÜRK HALKI




                                          TONYUKUK YAZITI’NDA  TÜRK BUDUN (TÜRK HALKI)   

                                                           
(BİRİNCİ TAŞ)

Batı Yüzü

 [1] Bilge Tonyukuk ben özüm Tabğaç ilirige kılındım. Türk budun Tabğaçka körür erti.
[1] Bilge Tonyukuk ben kendim Çin ilinde kılındım. Türk halkı Çine tâbi idi.

[2] Türk budun kanın bulmayın Tabğaçda adrıldı, kanlandı. Kanın kodup Tabğaçka yana içikdi. Terigri anca timiş erinç: Kan birtim,
[2] Türk halkı hanını bulmayıp Cinden ayrıldı, hanlandı. Hanını bırakıp Çine tekrar teslim oldu. Tanrı şöyle demiştir: Han verdim,

[3] kanırigın kodup içikdirîg. İçikdük üçün Terigri ölütmiş erinç. Türk budun ölti, alkındı, yok boldı. Türk Sir budun yirinte
[3] hanını bırakıp teslim oldun. Teslim olduğun için Tanrı öldürmüştür. Türk halkı öldü, mahvoldu, yok oldu. Türk Sir halkınin yerinde

[4] bod kalmadı.
[4] boy kalmadı.

Güney yüzü

[1] Kiyik yiyü tabışğan yiyü olurur ertimiz. Budun boğuzı tok erti. Yağımız tegre ocuk teg erti, biz isig ertimiz. Anca olurur erkli Oğuzdındın körüg kelti.
[1] Geyik yiyerek, tavşan yiyerek oturuyorduk. Halkın boğazı tok idi. Düşmanımız etrafta ocak gibi idi, biz ateş idik. Öylece oturur iken Oğuzdan casus geldi.

[2] Körüg sabi antağ: Tokuz Oğuz budun üze kağan olurtı tir. Tabğaçğaru Kum serigünüg ıdmış. Kıtariyğaru Torigra Esimig ıdmış. Sab anca ıdmış: Azkıriya Türk [budun?]
[2] Casusun sözü şöyle: Dokuz Oğuz halkınin üzerine kağan oturdu der. Çine doğru Ku’yu, generali göndermiş. Kıtaya doğru Tongra Esimi göndermiş, sözü şöyle göndermiş: Azıcık Türk halkı

[3] yonyur ermiş, kağanı alp ermiş ayğuçısı bilge ermiş, ol iki kişi bar erser sini Tabğaçığ ölürteçi tir men, örigre Kıtariyığ ölürteçi tir men, bini Oğuzuğ
[3] vuruyormuş; kağanı cesur imiş; müşaviri bilici “niş; o iki kişi var olursa seni, Çini öldürecek derim; doğuda Kıtayı öldürecek derim; beni, Oğuzu

[4] ölürteçi ök tir men, Tabğaç biridin yan teg, Kıtariy örigdin yan teg, ben yırıdınta yan tegeyin, Türk Sir budun yirinte idi yorımazun, usar idi yok kılalım3
[4] da öldürecek derim; Çin, güney taraftan hücum et; ben kuzey taraftan hücum edeyim; Türk Sir illeti, yerinde hiç yürümesin; mümkünse hep yok edelim derim.

[5] tir men. 01 sabığ eşidip tün udısıkım kelmedi küntüz olursıkım kelmedi. Anda ötrü kağanıma ötüntüm. Anca ötüntüm: Tabğaç Oğuz Kıtariy bu üçegü kabış[s]ar
[5] O sözü işitip gece uyuyacağım gelmedi, gündüz oturacağım gelmedi. Ondan sonra kağanıma arz ettim. Şöyle arz ettim: Çin, Oğuz, Kıtay bu üçü birleşirse

 [10] Türk budunuğ Ötüken yirke ben özüm bilge Tonyukuk Ötüken yirig konmış tiyin eşidip biriyeki budun kurıyakı yırıyakı öriğreki budun kelti.
[10] Türk halkıni Ötüken yerine, ben kendim Bilge Tonyukuk Ötüken yerine konmuş diye işitip ‘üneydeki halk, batıdaki, kuzeydeki, doğudaki miIlet geldi.

Doğu Yüzü

[1] İki birig ertimiz. [İki] süm[üz b]oldı. Türk budun k[ılınğa]lı Türk kağan olurğalı Şantung balık[k]a taluy ögüzke tegmiş yok ermiş. Kağanıma ötünüp sü iltdim.
[1] İki bin idik. İki ordumuz oldu. Türk halkı kılmalı, Türk kağanı oturalı Şantug şehrine, denize ulaşmış olan yok imiş. Kağanıma arz edip ordu gönderdim.

[5] [Türk budunı yime] bulğanç [o] [timi]ş, Oğuzı yime tarkınç ol timiş. Ol sabin eşidip tün yime udısıkım kelmez erti, kün yime olursıkım kelmez erti. Anda sakındıma.
[5] Türk halkı yine karışıklık içindedir demiş. Oğuzu yine sıkıntıdadır demiş. Bu sözü işitip gece yine uyuyacağım gelmiyordu, gündüz yine oturacağım gelmiyordu. O zaman düşündüm, t”]


(İKİNCİ TAŞ)
Güney Yüzü

[1] Temir Kapığka tegi irtimiz. Anda yandurtu-muz. İnel Kağanka [ariyıp … t saka?] Tezik Tokar [s… in … ]
[1] Demir kapıya kadar eriştik. Ordan döndürdük. İnel Kağana korkup … Tezik, Tokar …

[2] anda beriiki Suk başlığ Soğdak budun kop kelti, yükünti [ … ]. Türk budun Temir Kapığka Tinsi Oğlı
[2] ondan berideki Suk başlı Soğdak halkı hep geldi, baş eğdi … Türk halkınin Demir Kapıya, Tinsi Oğlu,

[3] Tinsi Oğlı aytığma tağka tegmiş idi yok ermiş. Ol yirte ben bilge Tonyukuk tegürtük üçün
[3] Tinsi Oğlu denilen dağa ulaştığı hiç yokmuş. O yere ben Bilge Tonyukuk ulaştırdığım için


Doğu Yüzü

[1] Kapğan kağan [yiti] otuz yaşka [ … anda .-erti]. Kapğan Kağan olurtı. Tün udımatı,
[1] Kapğan Kağan yirmi yedi yaşında … orda … • kapğan Kağan oturdu. Gece uyumadı,

[2] küntüz olurmatı. Kızıl kanım töküti kara terimyügiirti işig küçüg birtim ök. Uzun yelmeg yime itim ok.
[2] gündüz oturmadı. Kızıl kanımı döktürerek, kara terimi koşturarak işi, gücü verdim hep. Uzun keşif kolunu yine gönderdim hep.

[3] Arkuy karğuğ ulğartdım ok. Yanığma yağığ ke-lürir ertim. Kağanımın sü iltdimiz. Terigri yarlıkazu
[3] Siperi, nöbet yerini büyüttüm hep. Geri dönen düşmanı getirirdim. Kağanımla ordu gönderdim. Tanrı korusun,

[4] bu Türk budun ara yaraklığ yağığ yeltürme-dim, tögünlüg atığ yügürtmedim. İltiriş Kağan kazğanmasar
[4] bu Türk halkı arasında silâhlı düşmanı koşturmadım, damgalı atı koşturmadım. İltiriş Kağan kazanmasa,

[5] udu ben özüm kazğanmasar, il yime budun yime yok erteçi erti. Kazğantukın üçün udu özüm kazğantukum üçün
[5] ve ben kendim kazanmasam, il de halk de yok olacaktı. Kazandığı için ve kendim kazandığım için

[6] il yime il boldı, budun yime budun boldı. Özüm karı boldum, uluğ boldum. Nerig yirdeki kağanlığ budunka
[6] il de il oldu, halk de halk oldu. Kendim ihtiyar oldum, kocaldım. Her hangi bir yerdeki kağanlı halke

[7] büntegi bar erser ne burigı bar erteçi ermiş.
[7] böylesi var olsa, ne sıkıntısı mevcut olacakmış? Türk Bilge Kağanı ilinde

[8] Türk Bilge Kağan ilirige bititdim. Ben Bilge Tonyukuk.
[8] yazdırdım. Ben Bilge Tonyukuk.

Kuzey Yüzü

[1] İltiriş Kağan kazğanmasar, yok erti erser, ben özüm Bilge Tonyukuk kazğanmasar, ben yok ertim erser
[1] İltiriş Kağan kazanmasa, yok olsa idi, ben kendim, Bilge Tonyukuk, kazanmasam, ben yok olsa idim,

[2] Kapğan Kağan Türk Sir budun yirinte bod yime budun yime kişi yime idi yok erteçi erti.
[2] Kapğan Kağanın, Türk Sir halkınin yerinde boy da, halk de, insan da hep yok olacaktı.

[3] İltiriş Kağan Bilge Tonyukuk kazğanduk üçün Kapğan Kağan Türk Sir budun yorıdukı bu.
[3] İltiriş Kağan, Bilge Tonyukuk kazandığı için KaPgan Kağanın, Türk Sir halkınin yürüdüğü bu

[4] Türk Bilge Kağan Türk Sir budunuğ Oğuz budunuğ igidü olurur.
[4] Türk Bilge Kağanı Türk Sir halkıni, Oğuz halkını besleyip oturuyor.


Kaynak: 


www.gokturkce.net › yazi › tonyukuk-yaziti-cevirisi-okuma-metni



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder